Hiç sevmesemde,içinizde belki merak eden olur diye,kendimden bahsedeyim biraz,blogun isminden de anlaşılacagı üzere 89 luyum yani ne çocuk nede yetişkin diyebileceginiz çaglar...
ben ise bir yanım hep çocuk,bir yanım hep hüzün diyorum...
yazmak bana hep uzak olan bi kavramdı, ta ki bugüne kadar o yüzden kendime bir özeleştiride bulunabilirim kasmadan evet acemiyim,yazılarımdan birer sanat eseri bekleyenleri hayal kırıklığına ugratacagım için üzgünüm :) sevgiler...
4 yorum:
tanışma faslını kısa kesmişim sanırım birazcık :)
olcak olcak :)
Bence güzel yazıyorsunuz. samimi ve içten gördüm.
bende sizin gibi bir yanım hüzün gibi görüyorum. gerçi ben hep kendim için hüzün bahçesinde bir demet çiçek olarak görürüm.
Yazılarınız merakla bekliyorum.
çok tşklr neslihan,yazılarımın ilginizi çekmesine sevindim zira pek alışkın değilimde şimdilik...(tutmayın beni şımarasım geldi:)
Yorum Gönder